‘Erhan abi sizi yazacağım, fotoğraf çekilebilir miyiz’ deyince zor da olsa ayağa kalkar, başını sallar, elini kalbine götürürdü.
Reklama, habere, gündemde kalmaya da hiç ihtiyacı yoktu.
Sadece futbolcu değil, komple bir sporcu idi.
İnsandı, adamdı.
O da melek olup gitti, bu diyarlardan.
Üçer beşer gidiyorlar bizi bırakıp, anılarla, sevgileriyle kalıyoruz.
Şöhretti, başarılıydı, göz önündeydi, ama kullanmadı.
Ego’su, kibiri, kasıntılığı yoktu Erhan Önal kaptanımın.
Çok, türlü sağlık sorunları atlattı.
Konuşma, ifade güçlüğü de yaşadı ama.
Anlaştık.
Gözle ve kalple.
Güzelyalı’da mutlaka karşılaşır, çayımızı içerdik.
‘Erhan abi sizi yazacağım, fotoğraf çekilebilir miyiz’ deyince zor da olsa ayağa kalkar, başını sallar, elini kalbine götürürdü.
Reklama, habere, gündemde kalmaya da hiç ihtiyacı yoktu.
Sadece vefa bekledi o kadar.
Onu da gerçekleştirdiğimizi umuyorum.
Hakkını helal et Erhan abim.
Bizim hakkımız geçmedi.
Hatamızı, kusurumuz olduysa affola.
Bir gün bir yerlerde buluşmak.
O nefis tebessümünüzü görme umuduyla.
Ruhun şad olsun, uğurlar olsun koca kaptan…
