Süper Lig’e çıktınız, İzmir’imi mutlu ettiniz, emeğinize yüreğinize sağlık, teşekkürler. Bir anlık gaflet, dalalet, dalgınlık halimi, bir anda topluluk psikolojisiyle gaza gelmemi, bilemiyorum. Umarım bir daha yapmazsınız. Hakemi etki altına almaya çalışma durumu, tarafların, taraftarların içine ‘acaba’ düşürme gayretleri, herhangi bir başarısız ve hüsran anında da ‘biz uyarmıştık’ kibirliliği. Olmaz böyle şey, yakışmadı. Severseniz, sevmezsiniz, beğenirsiniz, beğenmezsiniz, paşa gönlünüz bilir. Dünya çapında isim yapmış bir hakemimiz, Dünya Kupası’nda düdük çalan ikinci hakemimiz, 15 gün sonra başlayacak Avrupa Şampiyonası’nda da ülkemizi, Türkiye’mizi, bayrağımızı temsil edecek, var mı ötesi. İzmir’e davetli olarak gelmiş. Altınordu Tesisleri’nde Altınordu Başkan Yardımcısı Barış Orhunbilge’nin yanında, ellerde Altınordu forması 35 numaralı forma hediye edilmiş üstüne de Cüneyt Çakır yazılmış. Fotoğraflar da paylaşılmış, haber yapılmış. Gizli odalarda buluşma filan da değil, her şey apaçık ortada, yalan dolan, yüzsüzlük, ikiyüzlülük, alavere dalavere yok.
ÖZÜR DİLEMENİZ GEREK
İşte elinde adı yazılı Altınordu forması olan hakem Çakır, final maçına da verilince klavye kahramanları hemen yazıp döşemeye başladı. Kim niye paylaştı, çok gereksiz. Kinayeli ifadeler, laf çakmalar. Hakemi kendi tarafına çekme gayreti, olmadı başaramadılar, çıktı aslanlar gibi FİFA kokartına yakışır şekilde maçını yönetti. Hatta sık sık gülümsedi bile, ortamı rahatlattı. Bırakın bu işleri, bu çağda bu kafa. Sakın ama sakın Süper Lig’dekiler gibi yapmayın, iyi çalışın. Hak böyle aranmaz, mantıksız, saçma. Çıkın sahaya topunuzu oynayın ve de İzmir’i temsil ediyorsunuz siz. Çocuk oyuncağı değil. İyi düşünün. Hakemlere sallamakla zaman geçirmeyin, topunuzu oynayın ve de sakın küme düşmeyin. Utandınız, mahcup oldunuz mu bilemiyorum ama Cüneyt Çakır’a da Altınordu’ya da bir özür, pardon borcunuz var. Büyük Altay’a da bu yakışır.
İZMİR’İN DOĞUM GÜNÜ
Skora, sonuca bakarak, sevinmedim, sevinmem. İzmir’in doğum günü, kurtuluş günü, silkinme vakti idi. İlk kez bir İzmir takımının maçında heyecanlanmadım, kaçan gollere yanmadım, atılan gole sevinmedim. Çünkü rakip de İzmir takımı. O da bizim canımız. İkisi de bizim takımımız nasıl olsa Göztepe’ye kardeş geldi. Diğeri seneye mutlaka, inşallah. Tebrikler Altay, teşekkürler Mustafa Denizli hocam, sağol Özgür Ekmekçioğlu hepinize, tüm ekibe, camiaya. 41 yıl onurla, şerefle yer aldığın Süper Lig’e 18 yıl sonra döndün. Hayırlı uğurlu olsun, üç büyükleri eli boş göndereceğiniz, yeni sezonda üstün başarılar diliyorum.
BAŞINIZ ÖNE EĞİLMESİN
Altınordu’nun kaybı yok, hiçbir şey kaybetmedi. Aksine çok şey kazandı. Koca ülkenin sevgisini, takdirini kazandı, gönülleri fethetti. Örnek oldu. Başarı sadece şampiyon olmak, kupa kaldırmak değil ki. Sporcu yetiştirmek, ona buna, dışarıya, yabancıya muhtaç kalmadan geleceğe çalışmak, yatırım yapmaktır önemli olan. Bu da Altınordu’nun felsefesidir zaten. Teşekkürler Altınordu, iyi ki varsınız. Kapıda pür dikkat bekleyen nöbetçi kardeşimden, mutfakta bulaşıkları işinin hakkını vererek yıkayan ablama. Seyit Mehmet Özkan başkanıma, Barış Orhunbilge kardeşime, Kulüp Doktoru Raşit Şimşek kardeşime, sevgili kardeşlerim, hocalarım Hüseyin Eroğlu’na, Ufuk Kahraman’a, tüm sporcu kardeşlerimi ayrı ayrı kutluyorum. Bu yoldan dönmek yok, başınız öne eğilmesin, dik durmaya devam.
MUSTAFA DENİZLİ ÜSTADIMA
Gerçekten adınızın önündeki sıfat gibi büyük adamsınız, büyük teknik direktörsünüz. Bu işi gerçekten iyi biliyorsunuz. Bu devirde kimse şah değil, padişah değil, imparator değil. Ama illa bir sıfat verilecekse gerçek imparator sizsiniz Mustafa hocam. Bitime 2 hafta kala geldiniz Altay’ın havası suyu değişti. Oyuncuların topa vurması bile değişti. Şu an duble ahde vefa yaşıyoruz. Takımın başına sizin getirilmeniz bir ahde vefa göstergesi. Sizin de kabul etmeniz, elinizi taşın altına koymanız bambaşka bir ahde vefa örneği. Her yönetici davet etmez, her efsane futbolcu da yıllar sonra riske girip sizin gibi görev kabul etmez. Büyük Altay olmak Büyük Mustafa olmak böyle bir şey olsa gerek. Nurlar için yatsın Dr. Orhan Cura büyüğümüz ne kadar da büyük bir ii yapmış, Çeşme’den sizi getirerek, ruhu şad olsun. Bu da ahde vefa, en güzelinden.
HÜSEYİN VE UFUK HOCALARIMA
İkisinin de çocukluklarını, ilk gençlik yıllarını bile bilirim. 25-30 yıl öncesinden bahsediyorum. 10 yıldır Altınordu’da istikrar abidesi olan Hüseyin Eroğlu’nu Lütfi Cihaner hocamın çalıştırdığı Çamdibigücü’nden tanıyorum, ağabeyi Halit Eroğlu da yer alıyordu. Hakem olarak çok maçlarına çıktım amatör ve profesyonel liglerde. Düzgün insanlar, aynı çizgiden hiç sapmadılar. Antrenör kardeşim Ufuk Kahraman da öyle. İzmirspor’un alt yapısından, spor okulundan yetişen kardeşimdir. Çok çalışkandır. Güzel günler göreceğiz kardeşlerim, güneşli günler, yılmak yok. Aslolan Süper Lig’e çıkmak değildir ama orası bir vitrindir, bir gün gelecek o da olacak. Sabırla, özlemle, hevesle.
YUSUF’UM ERKEN OLDU
Kırşehir Bölgesi hakemi idi. Aşkla, şevkle yaptı. Ağır işine, koronaya rağmen. Sağlık memuru olarak Erzurum’a atandı. Dosyasını da aldırdı, hakemliğe devam edecekti. Beyninde tümör saptandı. Yoğun tedavi, ameliyatlar, ilaçlar. Olmadı, kurtaramadık, gepgenç kardeşimizi. Başımız sağ olsun ailesine sabır diliyorum, Allah gani gani rahmet eylesin mekânın cennet olsun Yusuf Uğurlu kardeşim, uğurlar olsun. Her vefat erkendir ama seninki çok erken oldu be yiğidim. TFFHGD, benim kurucu üyeliğini yaptığım, imzam olan anlı şanlı derneğimiz ne yapacak, çok merak ediyorum.
BİZDE DEĞİL DÜNYADA
Büyük bir yükseliş, ibret öyküsüdür bu. TFFHGD Genel Başkan Yardımcısı, eski hakem, gözlemci Abdullah Ayar’dan büyük başarı. Ayar, Dünya Ampute Hakem Kurulu Başkanlığı görevine getirildi. Ülkemizde MHK’ye getirilenler dönüp dolaşıp aynı kişiler olurken, bazılarının kıymeti bilinmez maalesef, akla bile gelmez. Abdullah Ayar bunlardan sadece biri. TFF MHK’nin kapısından bile baktırılmayan Ayar’ı tebrik eder, görevinde üstün başarılar diliyorum. Kendi evlatlarımıza sahip çıkacağımız günlerin özlemiyle, bir gün mutlaka.
BUCASPOR MORAL VERDİ
Altay’ın Süper Lig’e 18 yıl sonra çıkması, Bucaspor’un da 2.Lig’e yükselmesi morallerimizi kat kat artırdı. 1 yıl süreyle Süper Lig’de yer alan köklü kulüp Bucaspor, artık tez vakitte yerine dönmeli. İzmir’de yükselme devri başladı bir kere, bu yoldan geri dönüş yok artık. Haydi İzmirspor, haydi Karşıyaka, haydi, Yeşilova, haydi Bornovaspor, haydi Gaziemirsor, haydi Ülküspor, vakit bu vakit. Mazideki başarılı günlere dönme vakti. Boş işleri bırakıp, planlı programlı çalışma vakti. Büyük düşünün, yükselin artık, zirveye, tepeye kadar. İzmir’im coştu bir kere, devamı gelmeli. Su gibi akmalı, yolunu bulmalı.
TİRE’DE UNUTULAN STAT
İki İzmir takımı Altay ile Altınordu, final maçı oynamak için İstanbul’a gitti. İzmir’de saha kalmadı yani. Oysa daha geçen hafta İzmir takımlarının yer almadığı Ziraat Kupası finali Gürsel Aksel Stadyumu’nda oynandı. İzmirli olmayan takımlar İzmir’de oynarken, İzmir’in iki güzide ekibi İstanbul’da oynadı. Bu kadar sahamız var iken. Gürsel Aksel Stadyumu, Bornova Aziz Kocaoğlu Stadı var, olmadı vermediler. Yakın olarak Akhisar Stadı ile yeni açılan Afyon Stadı var, oraları da olmadı. Burnumuzun dibinde, İstanbul kadar uzakta değil. Unuttukları 15 bin kişilik stat var devasa, oraya bile vermediler. Tire Gazi Mustafa Kemalpaşa Stadı, 3 yaşında, pırıl pırıl. Bari oraya verseydiniz. Peki, bu stadı niye yaptınız ki, maç oynanmayacaksa. Boşa yatırım, yatıyor resmen, güzel stat.
BAL SICAKTA ÇEKİLMEZ
Korona öncesinde, 31 Mayıs tarihi tüm liglerin son günü olurdu. 1 hazirana maç kalmaz, hepsi mutlaka tamamlanırdı. Tek mazeretimiz var o da korona, hep onun arkasına sığınıyoruz. BAL yani Bölgesel Amatör Ligi başlatıyorlar. Haziranın ilk haftası hiç olacak şey mi Allah aşkına. ‘O yıl korona nedeniyle maç oynanmadı’ denmesin, kayıtlara geçmesin diye illa başlatacaklar. 2 ay daha uzatın eylül ayında başlatın. Haziran sıcağında güneş tepede, öğlen, gündüz vakti. Nem, aşırı sıcak hava. Maç mı oynanır, oynatılır. Bu karara imza atanlar çıksın oynasın. Adana’da, İzmir’de, Muğla’da ve diğer çok sıcak illerde nasıl oynanır. Olmaz böyle şey. Her yerde ışıklandırma mı var, güvenlik nasıl olacak. Koca yıl idman yapamayanlar, sıcakta top oynayacak. Bu tıp etiğine aykırı, insan haklarına aykırı. Eylülde oynasınlar, acele etmeyin, canlar yanmasın. Biliyorsunuz kalp krizi geçirmek, nezle, grip gibi çok basit artık, kıymayın gençlere. Kalplere, yüreklere yazık.
LOBİMİZ YOKTUR BİZİM
Yazmaya başladığımız ilk günden beri, İzmirlilerimizden her başarısızlığın ardından aynı lafı duyduk, okuduk. ‘İzmir’in lobisi yok ki’. Hep aynı lakırdı. ‘Baaak başka illerde kentin ileri gelenleri tribünde, biz onlarla baş edemeyiz, dedi beceriksizler, bizi de uyuttular, kandırdılar. Altay’ın da Altınordu’nun finale kadar gelmesinde Altay’ın Süper Lig’e çıkmasında lobi mi vardı. Hiç alakası yok. Demek ki neymiş. Boş mazeretler üretme devri kapandı artık. ‘Hakemin adına forma verildi o takımın maçına verildi teşekkürler MHK’ devri, bitti. Yok lobiymiş yok bobiymiş hepsi palavra, kandırmaca imiş ispatlandı. Ne demişti merhum, Taçsız Kral, adaşım, güzel insan Metin Oktay ‘Sen çalış, iyi oyna ki hakemi de yenersin, herkesi yersin’. Harika cümle, bunu lütfen masanızın karşısındaki duvara, kulübün girişine, soyuma odalarına asın. Bir laf edeceğiniz zaman, kırk kere düşünün. Sizi takip edenler var, kötü örnek olmayın. İzmir’ime laf getirmeyin.
