Ülkemizde futbol anlayışı şöyledir; ‘Hangi takım üst üste maç kazanırsa, ezeli rakibi olan üç büyüğü de yenerse, bir de lider olursa’ tüm ahali şampi… demeye ve de yazmaya başlar.
Bu iş bu kadar kolaydır yani.
Beşiktaş şampiyon, yazması kolay.
Yaz gitsin.
Günlük yaşıyoruz.
Daha çook sular akacak.
Korona, kar, kış, tipi, çamur, sakatlık, cezalar, hastalıklar, hakem hataları ve daha neler neler.
Daha yazmak için çok erken.
Ama şu bir gerçek.
Sergen Yalçın başarıya aç, BJK’de başarıya aç, adlarını altın harflerle yazdırmak istiyor.
Hakkıdır da.
Bir ideali var, ona ulaşmak istiyor Sergen Yalçın.
BJK’nin ruhunu biliyor, özümsemiş.
Boş işlerle de uğraşmıyor.
Galatasaray doymuş, isteksiz.
Fenerbahçe bir Mesut’u aldı diye şampiyon olacak değil ya.
Beşiktaş takım oldu, arkadaşlık var, takımdaşlık var.
Takır takır top oynuyorlar.
Oynadıkları futbolu izlemeye doyum olmuyor.
Tekmeye kafa uzatan olduktan sonra.
Bu takım yürür gider.
Hoş çoğu medya BJK’nin şampiyon olacağına inanmıyor.
Olacak havasına sokuyorlar sadece.
Neden mi?
Havaya girip, bir an önce dağılsın diye.
İlerleyen haftalara bakacağız artık.
Şampiyon olur mu bilemem ama.
Şampiyon olmasını çok isterim Sergenli Beşiktaş’ın.
Merhum Seba yıllardır bekliyor.
Saygıyla, rahmetle.
Kupa da gelir böyle giderse.
Hak eden kazansın, emekle, alın teriyle.
O da Kara Kartal’da mevcut.
NOT; Bu arada Beşiktaşlı değilim, üç dört büyükleri, dört, beş, altı büyükleri de tutmam, İzmirliyim İzmir takımlarını tutarım, İzmirsporluyum, o kadar.
Bence Fenerbahçe