Hızlı hızlı giden yolcu
Bu mezarda bir garip var
Bak taşına acı acı
Bu mezarda bir garip var…
Bak taşına acı acı
Bu mezarda bir garip var…
Diye yazmış Aşık Mahzuni Şerif üstat, mekanı cennet olsun.
1,2,3,4.
5 değil, dört.
Oğlu Ercan Türe, İstanbul’dan birlikte geldiği arkadaşı Orhan Şeref, vefalı dostu Orkal Vural bir de imam efendi.
O da zorunlu, olmazsa olmaz.
Hakem olmazsa maç, imam olmazsa cenaze namazı olmaz.
O kadar.
27 yil üst düzey hakemlik yapmış, Avrupa’da Türk hakemliğini çok iyi temsil etmiş FİFA Kokartlı hakem İhsan Türe hocamın toprağa veriliş anı.
Mezarlıkta kılınan cenaze namazında sadece ve sadece 4 kişi vardı.
Utanç verici.
Yazıklar olsun.
Korona var da ondan demeyin sakın.
Ölen kişi İhsan Türe değil de TFF veya MHK Başkanının babası olsa, vallahi de dolar taşardı o mezarlık.
Gitmek istedim, gidemedim, gitmedim.
Sağlığında, şöhretinde etrafında dört dönenler, ceketini tutanlar, yapmadıkları yalakalık, yüzsüzlük kalmayıp, hastalığında hiç ilgilenmeyenler, bir kez bile arayıp sormayanlar, çift telefonu,, son model arabası olan sonradan görmeler karagözlüklerini takar, siyah ceket giyip mezarlığa gider diye, ben gitmedim.
Onları görmek istemedim.
İşin garibi onlar bile gitmedi, son göreve.
Bitmiş bu iş, korona bile çare olamaz.
Vefasızlık virüsü daha beter.
Bitiriyor insanı.
İnsanlık bitti, adamlık bitti.
İhsan Türe hocam bedenen yok.
Ya vefasızlar, zaten hep yoklar, yoktular.